Mini dla Rauno Aaltonena

W MINI zrodził się pomysł na prezent dla legendy rajdów. Rauno Aaltonen, zwycięzca Rajdu Monte Carlo w 1967 roku w klasycznym Mini, został powitany w swojej fińskiej ojczyźnie świąteczną niespodzianką na czterech kołach.

Jest znany na całym świecie jako „rajdowy profesor”, ale zbyt duża dawka teorii psuje nastrój nawet najweselszego specjalisty. Z powodu obowiązujących obostrzeń związanych z lockdownem Rauno Aaltonen musiał spędzić ostatnie osiem miesięcy w domu w rodzinnej Finlandii. Próżno było marzyć o wizytach na torze, próbach sił w historycznych wyścigach, sesjach treningowych z entuzjastami wyścigów. Rauno Aaltonen ma dziś 82 lata, jednak jego wyczucie pedału gazu nie zmieniło się. Godna podziwu forma wciąż pozwala mu pewnie trzymać kierownicę. Jak sam przyznaje, nigdy wcześniej nie musiał na tak długo zrezygnować z jazdy, jak w ogarniętym pandemią 2020 roku. I nie – jeszcze nie czas na emeryturę.

Przedświąteczny prezent

Na szczęście wierni przyjaciele dobrze wiedzą, jak walczyć z nudą. Jeszcze zanim otworzyliśmy pierwsze drzwiczki kalendarza adwentowego, w MINI narodził się pomysł na specjalny przedświąteczny prezent. A ponieważ było jasne, czego brakuje doświadczonemu kierowcy rajdowemu i wieloletniemu przyjacielowi brytyjskiej marki, nie skończyło się na zwykłym prezencie. W długą podróż na północ wyruszyło MINI Cooper S Countryman ALL4 (nasz test tutaj) ciągnące zamkniętą przyczepę transportową z niespodzianką. Z ukrytym w niej klasycznym Mini. — Przez prawie 60 lat Rauno dawał nam bardzo wiele wzruszających chwil. Teraz jest najlepszy moment, aby się odwdzięczyć — przyznał Bernd Körber, kierownik marki MINI.

Rauno Aaltonen – rajdowa legenda

Związek Aaltonena i brytyjskiej marki samochodów sięga 1961 roku. Fin został wtedy mistrzem swojego kraju. Zdecydował się wówczas podjąć wyzwanie, aby na początku kolejnego roku wziąć udział w legendarnym Rajdzie Monte Carlo. Klasyczne Mini okazało się być odpowiednim pojazdem do tego celu. Wspólny debiut zakończył się spektakularną kraksą, lecz już w styczniu 1963 r. Aaltonen ukończył Rajd Monte Carlo za kierownicą Mini Coopera jako mistrz w swojej klasie oraz trzeci w ogólnej klasyfikacji.

Z roku na rok zespół klasycznego Mini był coraz lepiej przygotowany na wyzwania stawiane przez Rajd Monte Carlo, zwłaszcza dzięki precyzyjnym wskazówkom Rauno Aaltonena. Po każdym przejeździe i podczas każdej jazdy testowej przekazywał on zespołowi informacje dotyczące ustawienia pojazdu, dodatkowego wyposażenia, warunków drogowych i doboru opon. — Zrobiliśmy wszystko, co było dozwolone i możliwe w ramach przepisów — powiedział później.

Niemniej jednak wielki triumf był początkowo zarezerwowany dla innych. Pierwsze zwycięstwo za kierownicą modelu Mini Cooper S zdobył w 1964 r. Irlandczyk „Paddy” Hopkirk, a rok później udało się to Timo Mäkinenowi, rodakowi Aaltonena. W 1966 r. trio znane już jako „trzej muszkieterowie” zawładnęło całym podium. Jednak zespół został zdyskwalifikowany po kontrowersyjnej decyzji przedstawicieli organizatora, którzy uznali oświetlenie Mini za niewłaściwe. W 1967 r. nadszedł wreszcie ten czas – Rauno Aaltonen odniósł zasłużone zwycięstwo w klasyfikacji ogólnej Rajdu Monte Carlo.

Dzięki temu uczynił z klasycznego Mini legendę rajdów, a ponadto zostawił po sobie ślad w historii sportu. Aaltonen uważany jest za prekursora hamowania lewą nogą. Umożliwiało mu to trzymanie nogi na pedale gazu również w zakrętach, podczas gdy lewa noga naprzemiennie obsługiwała hamulec i sprzęgło. Nazywał tę technikę „grą na pianinie stopami”. Fin przygotował też szczegółowy opis przebiegu trasy i jako pierwszy wysłał na tor „szpiegów”, którzy przygotowywali notatki ze stanu odcinków. Skrupulatne przygotowanie i umiejętność objaśniania szybkich manewrów niebawem przyniosły Aaltonenowi korzyści poza rajdami. Jako pierwszy główny instruktor założonego w 1976 r. centrum szkoleniowego dla kierowców BMW, dzisiaj znanego pod nazwą „BMW and MINI Driving Experience”, rajdowy profesor dzielił się wiedzą na temat szybkiej i bezpiecznej jazdy z niezliczoną rzeszą kursantów.

Droga na północ Finlandii

W złotych dla Mini latach 60. wstępem do Rajdu Monte Carlo był zlot gwiaździsty – zawodnicy startowali z kilku europejskich miast. W ten sposób samo dotarcie do pierwszego etapu specjalnego było często wielką przygodą. Wobec tego zespół MINI postawił sobie za punkt honoru udział w prawdziwym maratonie w hołdzie dla Rauno Aaltonena. Podróż przyczepy holowanej przez MINI Cooper S Countryman ALL4 rozpoczęła się w Monachium. Droga wiodła najpierw prosto w kierunku Bałtyku. Po 30-godzinnej podróży promem zestaw przez kolejne 14 godzin pokonywał częściowo ośnieżone już drogi Finlandii.

Celem przedświątecznej wyprawy było Rovaniemi. Stolica Laponii znana jest również na całym świecie jako „oficjalna siedziba Świętego Mikołaja”. Jednak drużyna MINI tym razem nie miała ze sobą listu, a podarek do dostarczenia. Przekazanie prezentu z serdecznymi pozdrowieniami z Monachium odbyło się oczywiście bezkontaktowo, a przyczepa otworzyła się jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Grafika klasycznego Mini pozwalała domyślać się zawartości przyczepy. Jednakże mimo to Rauno Aaltonen był wyraźnie wzruszony, widząc czerwonego klasyka z białym dachem.

Nie tracił jednak czasu. Parę chwil później śnieg ostro wylatywał spod opon. Emerytowany mistrz pędził na długą wycieczkę przez zaśnieżone lasy Finlandii, pokonując zakręty jak za dawnych lat. Nie ma co do tego złudzeń – dla Rauno Aaltonena nie było lepszego prezentu. Przymusowa przerwa wreszcie się zakończyła, a mistrz znów mógł „grać na pianinie stopami”. W drodze na Koło Podbiegunowe z pewnością śpiewał swoją wersję dobrze znanego świątecznego przeboju. „Driving Home for Christmas” w jego wykonaniu zamieniło się w „Driving at Home before Christmas”.

Informacja prasowa

Pozostałe artykuły z działu klasyki znajdziecie tutaj.